جواب معرکه
حدود سال ۱۶۵۰ میلادی دانشمندی به نام رابرت هوک شیشههای منحنی به چیزهای خیلی کوچک نگاه کردند و به دقت به بررسی آنها پرداختند. اسم این شیشهها راکه سطح منحنی داشتند، عدسی گذاشتند؛ زیرا شکل آنها مثل دانههای عدس بود. معمولاً برای اینکه به چیزهای بسیار کوچک نگاه کنند، بیش از یک عدسی به کار میبردند و عدسیها را در دو انتهای یک لولهٔ فلزی جا میدادند. اسم این لوله را، با عدسیهایی که درون آن بود،میکروسکوپ گذاشتند.
میکروسکوپ از دو واژهٔ یونانی «میکرو» به معنی کوچک و «اسکوپ» به معنی دیدن، گرفته شدهاست؛ بنابراین میکروسکوپ یعنی دیدن ذرات کوچک. یکی از موجودات کوچک زنده که دانشمندان بیش از همه آن را مورد مطالعه قرار دادند، کک بود.
قبل از اختراع میکروسکوپ در اواسط قرن هفدهم، مشاهدهٔ سلول مقدور نبود، زیرا سلول واحد بسیار کوچکی است که با چشم غیر مسلح، قابل رویت نیست. رابرت هوک اول بار در سال ۱۶۶۵ زیر میکروسکوپ ابتدایی که خود ساخته بود، سلولهای مرده را در برشهای چوب پنبه مشاهده کرد. این سلولهای تو خالی و متصل به هم، شکل لانهٔ زنبور داشتند و هوک آنها را «سلول» نامید که در زبان لاتین مفهوم اتاق کوچک دارد.
میکروسکوپهای نوری قدیمیترین نوع میکروسکوپها هستند که شکل فعلی آنها در قرن ۱۷ اختراع شد. احتمالاً مؤثرترین آنها توسط رابرت هوک ساخته شد که به صورت شیشههای کوچک نصب شده در یک صفحه فلزی بود که نزدیک چشم نگهداشته میشد و از روشنایی روز برای دیدن نمونه بهره میبرد. انواع دیگر میکروسکوپهای اولیه تصویر واضحی فراهم نمیکردند؛ تا سدهٔ نوزدهم که میکروسکوپهای ترکیبی، نسبت به میکروسکوپهای تکلنزی، به برتری تکنیکی دست یافتند. استفاده از میکروسکوپهای ترکیبی سادهتر بود و به واسطهٔ پیشرفت در تکنولوژی طراحی، قدرت تفکیک بهبود یافته و نقصهای عدسیها کاهش یافت. در سال ۱۸۷۶ تئوری تشکیل تصویر اب (Abbé) نشان داد که طول موج نور، محدودیتی در حدود ۰/۲ میکرومتر بر قدرت تفکیک اعمال مینماید. در این مرحله، دستگاه تقریباً در حد کمال خود بود و از ۱۹۰۰ به بعد بیشتر پیشرفتها، عمدتاً در تکنیکهای مورد استفاده، روشهای روشنایی و راههای بهبود کنتراست بودهاست.[۱]
اختراع میکروسکوپ تحول بزرگی در علم زیستشناسی به وجود آورد. با بهکارگیری این ابزار قوی، بشر توانست ذراتی را که با چشم دیده نمیشوند مشاهده کند.
یک سلول جانوری را در نظر بگیرید که قطر متوسط آن بین ۱۰ تا ۲۰ میکرون است، این سلول ۵۰ بار کوچکتر از ریزترین جسم قابل روییت با چشم غیر مسلح است؛ بنابراین تنها با اختراع میکروسوپ نوری بود که آدمی توانست سلول را ببیند.
در ابتدا تصویرها از نور در میکروسکوپ توسط دوربینهای عادی تولید میشدند؛ اما با پیشرفت در زمینهٔ سنسورهای [سیماس] و باتریهای [CCD] سیستم ضبط تصاویر دیجیتال شد. اکنون میکروسکوپهای دیجیتالی هستند که تصویر یک نمونه را بهطور مستقیم ضبط و بدون نیاز به عدسی بر رو صفحه رایانه نشان میدهند. در عصر حاضر نمونههای پیشرفتهتری وجود دارند که از نور نامرئی استفاده میکنند که میتوان به میکروسکوپ الکترونی روبشی و میکروسکوپ الکترونی عبوری و میکروسکوپ پرآب پویشی اشاره کرد. در سال ۲۰۱۴ جایزه نوبل شیمی به ویلیام اسکو مورنر برای توسعهٔ میکروسکوپ فلورسانس در مقیاس نانو اعطا شد.
معرکه بده وگرنه گزارش میزنم